Het gesprek voeren waar het echt om gaat. Voorbij ruis en gedoe. Dat vergt de durf je uit te spreken, ook als het schuurt of als je onzeker bent. Maar meer nog dan spreken vergt het luisteren en voelen. Luisteren naar de ander, maar het allermeest nog naar jezelf. Van een vaag gevoel van onrust of irritatie naar een bijdrage die het gesprek naar de kern leidt. Dat is waar ik steeds naar zoek en waar ik warm voor loop.

Regelmatig denkt een deelnemer: ‘voelen en onzekerheid? Ik ben hier toch voor de strijd?!’ Dan is dat waar we beginnen. Ik ben persoonlijk niet zo van ‘de strijd’, maar als één of meer OR-leden, directie of toezicht dat gewend zijn, dan begint de reis daar. De reis naar waar het echt om gaat – strijdend of gemoedelijk. De reis naar de bedoeling, waar we niet inzetten op water bij de wijn. Die ontdekkingsreis begeleid ik graag.

Vele jaren werkte ik internationaal en woonde waarbij in Nepal, Bhutan, Vietnam, Albanië en Egypte. Aanvankelijk waren mijn banen technisch (drinkwater en irrigatie), maar al snel kwamen communicatie en leiderschapsontwikkeling op de voorgrond. Sinds 2018 ben ik trainer in participatie en medezeggenschap.